Tasiemczyca - chorobę ta wywołuje tasiemiec psi (diphylidium caninum) będący najbardziej pospolitym tasiemcem psów i kotów. W polsce notowany u 10% - 50% psow i 50% - 70% kotów. Cykl rozwojowy tasiemca jest złożony i oprócz żywiciela ostatecznego występuje tzw. żywiciel pośredni, którym jest pchła. Tasiemiec pasożytuje w jelicie cienkim psa, kota, lisa a także człowieka.
Dojrzałe człony maciczne opuszczają organizm żywiciela z kałem lecz także mogą samoczynnie wypełzać
z odbytu. Kształtem przypominają pestkę ogórka lub dyni. Zwierzęta zarażają się tym pasożytem przypadkowo zjadając pchłę, w której znajduje się postać larwalna tasiemca. Szczególnie częste występownie tasiemczycy u zwierząt mięsożernych wynika z szerokiego rozprzestrzeniania się
w środowisku wszołów i pcheł. Zwierzęta drapią się, wylizują, gryzą swędzące miejsca zębami. W takich wlaśnie przypadkach może dojść do połknięcia zarażonej tasiemcem pchły.
Okres przemiany larwy w dojrzałą postać tasiemca jest krótki, gdyż już po 2-3 tyg. od zarażenia zwierzę wydala z kałem pierwsze człony. Tasiemce mogą przebywać w żywicielu nawet kilka lat. Niewielka inwazja przebiega bezobjawowo, natomiast silna i zwłaszcza u młodych zwierząt może prowadzic do biegunek, wymiotów, zwiększenia obrysu brzucha a w konsekwencji do wychudzenia, zachamowania wzrostu oraz objawów z ukladu nerwowego będących efektem dzialania neurotoksyn wydzielanych przez tasiemca.
Rozpoznanie i likwidacja tasiemca psiego u zwierząt nie jest problematyczna i przeprowadza się ją przy użyciu odpowiedniej dawki właściwego leku
w porozumieniu z lekarzem weterynarii.
Człowiek podobnie jak zwierzę zaraża się tasiemcem zjadając pchłę z larwą w środku. Może się tak zdarzyć gdy zwierzę wyliże pchłę z wlasnej okrywy włosowej a następnie poliże człowieka czy spożywane przez niego jedzenie. Lub gdy człowiek całując psa lub kota przypadkowo ją połknie.
Nie mycie rąk,
oblizywanie brudnych palców, zabawek, jedzenia podniesionego bezpośrednio
z ziemi czy podłogi pokarmu jest domeną dzieci dlatego też one najczęsciej ulegają inwazji objawiającej się niestrawnościami, utratą apetytu, wymiotami i bólami brzucha.
Można bardzo łatwo zapobiec zarażeniu się tym pasożytem poprzez stosowanie regularnej profilaktyki polegającej na odrobaczeniu i odpchleniu posiadanych w gospodarstwie domowym zwierząt
i przestrzeganiu podstawowych zasad higieny osobistej.
Zdjęcia zamieszczono dzięki uprzejmości i za zgodą firmy BAYER.